Ο διαγωνισμός CanSat in Greece είναι ένας εθνικός διαγωνισμός διαστημικής, προκριματική φάση του CanSats in Europe και φέτος είναι η πρώτη φορά που διοργανώνεται στην Ελλάδα για όσους μαθητές θέλουν να φτιάξουν μια ομάδα υπό την ευθύνη ενός καθηγητή και να εκτοξεύσουν τον πύραυλό τους (σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού), ο οποίος κατά την προσγείωσή του θα εκτελέσει μια ειδική αποστολή. Τώρα βρισκόμαστε λίγο πριν την τελική εκδήλωση, την εκτόξευση των πυραύλων που θα γίνει το τετραήμερο 18-21 Απριλίου.
Μέχρι τώρα οι μαθητές που ήθελαν να πάρουν μέρος στο CanSats in Europe έπρεπε να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους απευθυνόμενοι στην Ευρώπη. Δύο φορές έφτασαν στη δεύτερη θέση της ευρωπαϊκή κατάταξης. Η πρώτη φορά που συνέβη αυτό ήταν το 2012. Τρεις από τους μαθητές εκείνης της ομάδας του 3ου ΓΕΛ Μυτιλήνης ονειρεύτηκαν και δημιούργησαν τον φετινό διαγωνισμό CanSat in Greece. Συναντήσαμε έναν από αυτούς τους τρεις σημερινούς φοιτητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, τον Ηλία Ψυρούκη και μιλήσαμε μαζί του για αυτή τη διοργάνωση. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που μας έδωσε και σε αυτόν τον σύνδεσμο μπορείτε, αν θέλετε να ενισχύσετε οικονομικά τη διοργάνωση του διαγωνισμού.
Πώς πήρατε την απόφαση να οργανώστε αυτόν τον διαγωνισμό; Ήταν δύσκολο;
Η ιδέα για τον διαγωνισμό προέκυψε μέσα από τη δική μας παλιότερη εμπειρία. Σε μία συνάντηση εθελοντών του IEEE NTUA Student Branch, το οποίο είναι ένας φοιτητικός οργανισμός των Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών του ΕΜΠ, δηλώσαμε το ενδιαφέρον μας για να κάνουμε κάτι τέτοιο και ουσιαστικά δημιουργήσαμε έναν πρώτο πυρήνα. Αρχικά οι τρεις μας και στη συνέχεια με άλλους 25 ανθρώπους καταφέραμε να δημιουργήσουμε τον διαγωνισμό.
Η διαδικασία ξεκίνησε με την αίτησή μας στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Διαστήματος προκειμένου να γίνουμε οι επίσημοι διοργανωτές του εθνικού διαγωνισμού. Όταν το επιτύχαμε αυτό αρχίσαμε να δημιουργούμε έναν ζωντανό οργανισμό, μία διοργάνωση, η οποία είχε τις ανάγκες της, είχε τους ανθρώπους που δούλευαν γι’ αυτή. Κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα και καταστάσεις της ελληνικής πραγματικότητας τα οποία ήταν περίπλοκα, δύσκολα και πρωτόγνωρα για ανθρώπους άπειρους όπως είμαστε εμείς. Αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολο και χρονοβόρο από αυτό που περιμέναμε αλλά σίγουρα σε ικανοποιητικό βαθμό πετύχαμε αυτό που σκεφτόμασταν αρχικά.
Η πυραυλική στην Ελλάδα βρίσκεται σε εμβρυακή κατάσταση, δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να καλύπτει τις απαιτήσεις του διαγωνισμού εκατό τοις εκατό και ήμασταν η αφορμή για να αρχίσει να γίνεται μία συζήτηση πάνω σ’ αυτό. Επιπλέον έπρεπε να συντονίσουμε αρκετούς οργανισμούς που θα έπρεπε να εγκρίνουν τη διεξαγωγή του διαγωνισμού. Με τη βοήθεια των υποστηριχτών μας αλλά και με αρκετό κόπο από εμάς καταφέραμε να πραγματοποιηθεί ο διαγωνισμός που είναι θέμα ημερών πλέον, πράγμα το οποίο ενδεχομένως πριν τρεις μήνες να φαινόταν ακόμα δύσκολο.
Γιατί είναι σημαντική αυτή η διοργάνωση για την Ελλάδα;
Αρχικά μέσα σε όλο το κλίμα που έχει αρχίσει να δημιουργείται στην Ελλάδα για τη διαστημική και σε παγκόσμιο επίπεδο δώσαμε το έναυσμα σε μαθητές να στρέψουν το κεφάλι τους προς τον ουρανό, προς τη διαστημική και να ασχοληθούν με την πιο εφαρμοσμένη τεχνολογία. Επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι διασφαλίζουμε μία ελληνική συμμετοχή στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό που μέχρι τώρα δεν ήταν εξασφαλισμένη. Ήμασταν ανάμεσα στις 3 τελευταίες χώρες που δεν είχαν εθνικό διαγωνισμό και πλέον ουσιαστικά δεκαπλασιάζουμε τους μαθητές που μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτό κάθε χρόνο.
Διευκολύνονται οι μαθητές;
Είναι σημαντικά πιο εύκολο. Δηλαδή ακόμα και αν λέγαμε ότι κάθε χρόνο υπήρχε μια ελληνική συμμετοχή τώρα ουσιαστικά πολλαπλασιάζουμε τα άτομα που συμμετέχουν. Επιπλέον έχουμε δημιουργήσει μια δομή πολύ πιο φιλική στους μαθητές απ’ ότι ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός. Έχουμε εθελοντές οι οποίοι είναι σε επαφή με κάθε ομάδα. Σε οποιαδήποτε δυσκολία η ομάδα μπορεί να επικοινωνήσει με τον εθελοντή και μέσα από τη διοργάνωση να λυθεί το πρόβλημα πολύ φιλικά από ότι στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό, που λογικό είναι να μην είναι τόσο προσωπικός.
Τι κερδίζουν τα παιδιά μέσα από αυτή τη διαδικασία;
Υπάρχουν δύο τομείς στους οποίους επωφελούνται οι μαθητές. Υπάρχει το τεχνολογικό φυσικά κομμάτι. Οι μαθητές κατασκευάζοντας έναν μικρό δορυφόρο, συστήματα ηλεκτρονικά υψηλού επιπέδου, τα οποία δεν υπάρχουν στο λύκειο χαρτογραφούν περιοχές τις οποίες δε θα είχαν τη δυνατότητα να γνωρίσουν. Κάνουν σίγουρα υψηλού επιπέδου μελέτες είτε σε θεωρητικό επίπεδο (καθώς έχουμε ομάδες οι οποίες κάνουν εξερεύνηση πλανήτη, μετράνε δεδομένα τα οποία σε συνδυασμό μεταξύ τους θα μπορούσαν να εξερευνούν έναν πλανήτη για το αν θα μπορούσε να έχει ή να αποκτήσει ζωή- πολύ επίκαιρο θέμα) ή σε μηχανολογικό (δημιουργώντας drone ή άλλες κατασκευές οι οποίες αναπτύσσουν μηχανισμούς).
Υπάρχει, όμως κι άλλος ένας τομέας. Οι μαθητές καλούνται να γίνουν μια ομάδα, να γνωριστούνε πολύ καλύτερα, να έχουν ένα κοινό στόχο και όραμα, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο κι αυτό τους δένει. Υπάρχουν τριβές μεταξύ των ατόμων και τελικά και από τη δική μας εμπειρία βλέπουμε ότι θα γνωρίσουν ανθρώπους, θα μάθουν πώς να συνεργάζονται μεταξύ τους. Αυτό θέλουμε να κατανοήσουν. Μπορεί να τελειώνει ο διαγωνισμός αλλά την επόμενη μέρα έχουν μία ομάδα να κάνουν πολύ πιο σπουδαία πράγματα.
Οι καθηγητές των μαθητών;
Η συμμετοχή των καθηγητών, ο τρόπος με τον οποίο διευκόλυναν τη διεξαγωγή του διαγωνισμού ήταν για εμάς μια έκπληξη, γιατί αντιμετωπίσαμε αρκετά προβλήματα τα οποία δεν τα είχαμε προβλέψει. Επομένως έπρεπε να έχεις καθηγητές, που είναι οι υπεύθυνοι των ομάδων, που να κατανοούν και να διευκολύνουν τη διαδικασία. Νομίζω ότι η σχέση μας είναι πολύ ανθρώπινη με τους καθηγητές και επειδή τελευταία έχω σχεδόν καθημερινή επικοινωνία μαζί τους, μπορώ να πω πως είναι απίστευτο να βλέπεις ανθρώπους οι οποίοι με τόσο πάθος θέλουν να βοηθήσουν τους μαθητές τους. Φυσικά το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι να βλέπεις μαθητές οι οποίοι κατασκευάζουν πράγματα που ίσως ούτε οι καθηγητές τους δε θα μπορούσαν να κατασκευάσουν!
