Η αποχώρηση ΜΚΟ από το χώρο του Ελληνικού φαίνεται να προετοιμάζει την εκκένωση του χώρου και τη μεταφορά των προσφύγων σε ένα κέντρο έξω από τη Θήβα, κάτι που δεν γίνεται αποδεκτό από τους πρόσφυγες. Σήμερα το πρωί παρατέθηκε συνέντευξη τύπου έξω από την αίθουσα αφίξεων του παλιού αεροδρομίου, στην οποία τοποθετήθηκαν δύο Αφγανοί που μένουν στον χώρο, ο εκπρόσωπος της ΚΕΕΡΦΑ, Πέτρος Κωνσταντίνου και η εκπρόσωπος του Συντονισμού σωματείων, συλλογικοτήτων και φοιτητικών συλλόγων για το προσφυγικό- μεταναστευτικό, Μαρία Μπικάκη, υπό την «επίβλεψη» αστυνομικών.
«Ο λόγος της σημερινής συνέντευξης είναι η προσπάθεια του Υπουργείου Μετανάστευσης για την άμεση εκκένωση του στρατοπέδου προσφύγων του Ελληνικού» εξήγησε ο Πέτρος Κωνσταντίνου παίρνοντας πρώτος το λόγο και παρουσιάζοντας τα τελευταία γεγονότα. «Έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία. Ήδη έχουνε αποσυρθεί ΜΚΟ από τον χώρο θέλοντας να προκαλέσουνε μια εικόνα εγκατάλειψης και χάους. Μάλιστα έχουν αποχωρήσει και με ψευδείς καταγγελίες δήθεν επεισοδίων που γίνονται μεταξύ των προσφύγων. Το πραγματικό αίτιο είναι η απόφαση της κυβέρνησης για τον βίαιο εκτοπισμό των προσφύγων του Ελληνικού.»
«Το σκάνδαλο είναι η λύση που προτείνουνε, η μετακίνηση όλου του κόσμου στο στρατόπεδο της Θήβας, το οποίο εμείς είδαμε από κοντά. Δε χρειάζεται να πει κανείς πολλά για το τι σημαίνει η προσπάθεια για την γκετοποίηση αυτών των πληθυσμών. Όπως παλιά το ελληνικό κράτος στοχοποιούσε τους πρόσφυγες, τους αποκαλούσανε τουρκόσπορους και τους βάζανε έξω από την Αθήνα ιδρύοντας την Ν. Ιωνία, τη Ν. Σμύρνη, όλες τις νέες πόλεις, αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση θέλει να ιδρύσει το νέο Χαλέπι, τη νέα Καμπούλ, τη νέα Μοσούλη με αυτή τη λογική, ότι πρέπει να βρίσκονται έξω από τις πόλεις, μακριά από τον πληθυσμό, διότι είναι ξένο σώμα και ενοχλούνε.»
«Όμως πού τους πηγαίνουνε; Ακριβώς απέναντι από το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού του Ήρωνα, πράγμα το οποίο είναι σκάνδαλο, να βάζεις χίλιους ανθρώπους, εκατοντάδες παιδιά να βρίσκονται κάτω από ένα φουγάρο. Δεν είναι τυχαίο το ότι δεν υπήρχε κατοικία στο συγκεκριμένο χώρο. Το συγκεκριμένο στρατόπεδο είναι 4-5 χμ έξω από την Θήβα. Το μόνο που υπάρχει δίπλα είναι μία καφετέρια. Το πιο κοντινό νοσοκομείο είναι στα δέκα χιλιόμετρα. Η λογική είναι η λογική ενός στρατοπέδου.»
«Για τους οικίσκους έχουν σπαταληθεί πάρα πολλά λεφτά και αυτό είναι ένα σκάνδαλο, το να μη δίνονται τα λεφτά στους δήμους, σε οργανωμένες δομές αλληλεγγύης μέσα στις πόλεις αλλά να δίνονται για να εξορίζονται ολόκληροι πληθυσμοί. Το σχέδιο είναι σχέδιο ελέγχου αυτού του πληθυσμού με στόχο τη μαζική απέλαση. Ξέρουμε τον ρυθμό με τον οποίο εξετάζονται οι αιτήσεις για άσυλο.»
«Με αυτή τη συνέντευξη εμείς θέλουμε να καλέσουμε το κίνημα αλληλεγγύης, τους δήμους, όλο τον κόσμο ο οποίος κινητοποιείται και έχει δείξει την αλληλεγγύη του για τους πρόσφυγες να βρεθεί στο πλευρό των προσφύγων για να σταματήσουνε αυτές οι νέες μεθοδεύσεις με τους μαζικούς εκτοπισμούς. Εμείς διεκδικούμε να μείνουνε μέσα στην Αθήνα. Για αυτό διαδηλώσαμε στις 18 Μάρτη. Καλούμε τα συνδικάτα, τις δημοτικές κινήσεις και όλους τους αλληλέγγυους να σταθούν στο πλευρό των προσφύγων του Ελληνικού για να μη γίνει αυτός ο βίαιος εκτοπισμός.»
Ο πρώτος πρόσφυγας αναφέρθηκε επίσης στον χώρο της Θήβας: «Πήγα στη Θήβα. Είδα ότι αυτό το μέρος είναι πολύ άσχημο, σαν ένα μικρό Γκουαντάναμο. Δεν ξέρω γιατί φτιάχνουν τα καμπ έτσι, έξω από τις πόλεις. Έχουμε δικαίωμα να μείνουμε στην Ελλάδα μέσα στην πόλη και να βρούμε δουλειά αλλά αποφάσισαν να μας μεταφέρουν εκτός πόλης. Σε αυτό το χώρο το περιβάλλον είναι πολύ επικίνδυνο λόγω του εργοστασίου. Δεν θέλουμε να πάμε εκεί. Θέλουμε να μείνουμε στην Ελλάδα, έχουμε το δικαίωμα και θέλουμε οι Έλληνες να στηρίξουν το αίτημά μας για παραμονή εντός των πόλεων.»
«Όλοι ξέρουν πολύ καλά αυτό το μέρος», λέει ο δεύτερος πρόσφυγας αναφερόμενος στον χώρο του Ελληνικού. «Ζούμε εδώ πάνω από ένα χρόνο. Κινητοποιηθήκαμε για να διεκδικήσουμε καλύτερους χώρους διαμονής και το αποτέλεσμα είναι μετά από ένα χρόνο να μας πάνε στη Θήβα, μακριά από τα πάντα. Χρειαζόμαστε καλύτερη στέγη αλλά μέσα στην πόλη και όχι μακριά από την Αθήνα. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι οι περισσότεροι εδώ, αν και έχουν να πουν πάρα πολλά, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τους εκπροσώπους της λόγω γλώσσας και έτσι θα προσπαθήσει να τους μεταφέρει όπου θέλει».
Η Μαρία Μπικάκη πήρε το λόγο για να εκφράσει την αλληλεγγύη του Συντονισμού σωματείων, συλλογικοτήτων και φοιτητικών συλλόγων για το προσφυγικό- μεταναστευτικό «στους πρόσφυγες του Ελληνικού που διεκδικούν το δικαίωμά τους να μένουνε σε ανθρώπινες συνθήκες. Βλέπουμε ότι η τακτική της κυβέρνησης σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τους πρόσφυγες είναι η διαδικασία των απελάσεων αλλά και της γκετοποίησης, της απομόνωσής τους από τον ντόπιο πληθυσμό. Αυτά τα σχέδια εξυπηρετεί και η μεταφορά. Αναγκαία το ελληνικό δεν έχει κατάλληλες συνθήκες και πρέπει οι πρόσφυγες να φύγουν αλλά πρέπει να εγκατασταθούνε σε σπίτια μέσα στον αστικό ιστό κοντά στους χώρους μόρφωσης, στους χώρους που ζούμε κι εμείς οι ντόπιοι. Παρόλ’ αυτά ο σχεδιασμός τους είναι να τους απομονώσουν.»
«Δεν κάνουν το ίδιο μόνο στο ελληνικό. Το ίδιο έγινε και με τους πρόσφυγες από τα Γιάννενα που τους πήγανε στην παλιά εθνική οδό σε ένα μοτέλ και οι ίδιοι οι πρόσφυγες βλέποντας τις συνθήκες και την απομόνωση αρνήθηκαν να κατέβουνε. Το ίδιο έγινε και με άλλους πρόσφυγες που φέρανε από τα Γιάννενα και τους πάνε σε βιομηχανικό χώρο στην Πάρνηθα. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι είναι ένας σχεδιασμός, ο οποίος κάθε άλλο παρά συνάδει με το να προσφέρουμε την απαραίτητη προστασία στα θύματα των πολέμων και της φτώχειας, την προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους. Γι’ αυτό λέμε ανθρώπινες συνθήκες στέγασης για τους πρόσφυγες παραμονή τους μέσα στον αστικό ιστό, δικαιώματα, ελευθερίες, άσυλο για όλα τα θύματα των πολέμων και της φτώχειας.
