Όταν τα παιδιά σώζονται απ’ τον πόλεμο, επιβιώνουν των παράνομων μετακινήσεών τους από εκμεταλλευτές στριμωγμένα σε βάρκες, αλλά τους αρνείται η φοίτηση σε δημόσια σχολεία στην χώρα φιλοξενίας τους.
Σύμφωνα με το (αρχικό) σχέδιο για το σχολικό έτος 2016-2017 επρόκειτο να δημιουργηθούν στα (δημόσια) δημοτικά σχολεία της χώρας απογευματινά τμήματα για παιδιά προσφύγων με σκοπό να μάθουν ελληνικά καθώς και μία ακόμη ξένη γλώσσα (καθώς η πλειοψηφία των προσφύγων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας θέλουν να φύγουν). Σκοπός αυτών των τμημάτων είναι η πιο ομαλή ένταξη των παιδιών στα σχολεία της χώρας. Η γνωριμία των παιδιών με τα ελληνόπουλα και η ένταξή τους στην κοινωνία μας.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2016, πριν την επίσημη έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 5ου δημοτικού σχολείου Ωραιοκάστρου μετά από έκτακτη γενική συνέλευση εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρει ότι «αποφασίστηκε ομόφωνα η μη ένταξη- τοποθέτηση των παιδιών των προσφύγων στο χώρο του σχολείου». Σε αντίθετη περίπτωση, απείλησαν με κατάληψη του χώρου του σχολείου.
Τα ίδια ακριβώς (μη) επιχειρήματα, χρησιμοποίησε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου Παλαιοκάστρου αρνούμενος επίσης να δεχθεί προσφυγόπουλα στο σχολείο.
Aκολούθησε η ανακοίνωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας, αρκετά μακροσκελής και με εκτενή επιχειρηματολογία. Ενδεικτικά, θα υπογραμμίσουμε τη φράση «παράτυποι μετανάστες» που χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένα στην ανακοίνωση, παραθέτοντας παράλληλα ενδεικτικά αποσπάσματα της ανακοίνωσης: «Δεν είναι αναγκαίο να ενταχθούν στο σύνολο της κοινότητας μας εφόσον φιλοξενούνται όπως αρχικά διαβεβαιώσατε την τοπική κοινωνία για 6 ως 8 μήνες. [...] Προέρχονται από άλλη Ήπειρο, με τελείως διαφορετικό υπόβαθρο ασθενειών και συνθηκών υγιεινής. [...] Να σημειωθεί ότι επικαλούνται «διαφορετικές αντιλήψεις για το ρόλο της οικογένειας, τη θέση της γυναίκας, της θρησκείας», εκφράζοντας ακόμα ανησυχίες για φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού από πλευράς των παιδιών που γλύτωσαν από τον πόλεμο (!)
Το «λαμπρό» αυτό παράδειγμα ακολούθησαν περισσότεροι ακόμη Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τους Συλλόγους Γονέων της πλειοψηφίας των δημοτικών σχολείων της Αλεξάνδρειας Ημαθείας (1ο και 5ο Δημοτικό Σχολείο, που στεγάζονται στο ίδιο σχολικό συγκρότημα, το 2ο, 3ο, 4ο και 6ο Δημοτικό Σχολείο).
Με αποκορύφωμα, την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Μυτιλήνης και αφού ο Διευθυντής του σχολείου ανακοίνωσε στην πρωινή προσευχή ότι από Δευτέρα (10/10) θα ενταχθούν στο σχολείο 8 προσφυγόπουλα, γονείς από τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, έβαλαν λουκέτο στο σχολείο, απειλώντας ότι η κατάληψη θα συνεχιστεί και την Δευτέρα. Ακόμα περισσότεροι γονείς, προφασιζόμενοι λόγους υγειινής «Το σχολείο μας έχει 142 παιδιά και μόνο 4 τουαλέτες, τούρκικες» Στα οποία λογικά, εάν προστεθούν 8 προσφυγόπουλα, θα είναι αδύνατον να τηρηθούν οι κανόνες υγειινής. Φυσικά, τα επειχειρήματα των εξοργισμένων γονέων ξεκινούν με την περίφημη φράση «Δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά...»
Ενώ συνέβαιναν αυτά, στην αντίπερα όχθη ακούστηκαν άλλες φωνές:
Ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού Σχολείου Συκεών, δέχθηκε τα προσφυγόπουλα που αρνήθηκαν οι γονείς στο Ωραιόκαστρο, αναφέροντας χαρακτηριστικά στην ανακοίνωσή του: «Θα αγκαλιάσουμε τα παιδιά των προσφύγων σαν να 'ναι δικά μας παιδιά. Είναι δικά μας παιδιά». Με αυτό ως δεδομένο, και σε περιπτώσεις αρνήσεων άλλων Συλλόγων Γονέων, τα παιδιά των προσφύγων θα πηγαίνουν σε τμήματα ένταξης του κοντινότερου Δήμου που είναι πρόθυμος να τα δεχθεί.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας «Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας, διαχωρίζοντας τη θέση του και επιτελώντας το θεσμικό του ρόλο, δηλώνει ότι θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό όλων των παιδιών τιμώντας και διασφαλίζοντας το δικαίωμα τους στη μάθηση», τονίζεται στην ανακοίνωσή του.
Να αναφερθεί εδώ ανάρτηση του διευθυντή της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθείας, Διονύση Διαμαντόπουλου, που στον προσωπικό του λογαριασμό σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης διατύπωσε το μείζον ερώτημα της φετινής σχολικής χρονιάς: «Εμβόλια για τα προσφυγόπουλα θα βρεθούν, εμβόλια κατά του ρατσισμού όμως πού θα βρούμε;»
Σύμφωνα με τον υπουργό παιδείας Ν. Φίλη «η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να προσφέρει στα παιδιά μεταναστών το στοιχειώδες δικαίωμα της μόρφωσης». Ο ίδιος, πρόσθεσε σε αυστηρό ύφος σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι «Δεν τίθεται υπό την κρίση των τοπικών κοινωνιών ή των σχολικών συμβουλίων αν τα παιδιά θα πάνε στο σχολείο το απόγευμα».
Για την ιστορία, μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά εδώ τι προβλέπει ο νόμος, σχετικά με την δημόσια εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων και μεταναστών.
Τα λογικά ερωτήματα που προκύπτουν, είναι πολλά. Και ενώ η ελληνική κοινωνία δείχνει πως διχάζεται για ακόμη μια φορά, ο Ξένιος Ζεύς μοιάζει να έχει εγκαταλείψει τη χώρα που του έδωσε ζωή. Στο όνομα ποιου πολιτισμού αναιρούμε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, εκμηδενίζοντας αυτονόητες (;) ανθρώπινες αξίες στηριζόμενοι σε λανθάνοντες ορισμούς; Πότε καταργήθηκε το αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης; Και κυρίως, συνειδητοποίησε κάποιος από τους προαναφερθέντες συλλόγους γονέων που αρνούνται τη φιλοξενία στα προσφυγόπουλα την ευθύνη που φέρουν ως γονείς και το παράδειγμα που δίνουν στα παιδιά που θεωρούν ότι υπερασπίζονται;
