Αντιφατικά τα συναισθήματα της Άννας Διαμαντοπούλου για τον Φιντέλ Κάστρο και τη δράση του. Εύχεται «καλό ταξίδι» στον Κουβανό επαναστάτη αλλά συμπληρώνει «και πάρε μαζί σου τις ψευδαισθήσεις και τα υπέροχα ψέματα της νιότης μας» μην μπορώντας τελικά να κρύψει την αγωνία της να διαχωριστεί από τον ίδιο και την Κουβανική Επανάσταση. Θέλει να τον τιμήσει (στα λόγια έστω) ή όχι;
Παιδεύεται από την υποχρέωση να χαιρετήσει κι εκείνη τον άνθρωπο που το όνομα του έχει γραφτεί στην ιστορία με χρυσά γράμματα αλλά δεν αντέχει την αλήθεια του και την καταγγέλλει ως ψέμα.
Α. Β.
