Μας ευχαρίστησε θερμά (εμάς, τους κατοίκους της αποικίας) ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπ. Ομπάμα για τη «φιλοξενία»: είχε άλλωστε έρθει «διαβασμένος». Και Θουκυδίδη επιστράτευσε («Περικλέους Επιτάφιο») και στους δεσμούς των δύο χωρών αναφέρθηκε (σ.σ.: τους «καλούς» δεσμούς, στους άλλους λησμόνησε να αναφερθεί) και «καλησπέρα» (μάς) είπε εις την ελληνικήν. Νωρίτερα άλλωστε, ο έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας είχε φροντίσει να δώσει τον «φιλικό» τόνο στη συνάντηση, απευθυνόμενος στον «πλανητάρχη» στον ενικό (όπως πιθανότατα ακούσατε και ξανα-ακούσατε πάρα πολλές φορές μέχρι τώρα), λησμονώντας βεβαίως πως δεν απευθύνεται σε ομόλογό του αλλά, εντάξει, δεν είναι και το πρώτο λάθος που κάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν το «ηγετικό προφίλ» του κ. Τσίπρα. Ούτε η πρώτη φορά που ο κ. Τσίπρας γίνεται αγενής προσπαθώντας να φανεί «άνετος».
Το γεγονός πως λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα απ' το Προεδρικό Μέγαρο πέφτανε δακρυγόνα και σπρωξιές στους... οικοδεσπότες του αμερικανού (απερχόμενου) προέδρου αντιμετωπίστηκε από τον εγχώριο Τύπο σαν μια ασήμαντη λεπτομέρεια: τόσο ασήμαντη όσο και η απαγόρευση συγκεντρώσεων. Ο «φίλος της Ελλάδας» άλλωστε ήρθε με τόσα δώρα στις βαλίτσες του, στις λεπτομέρειες θα κολλάμε τώρα; Κοτζάμ δηλώσεις για το ελληνικό χρέος έκανε στις οποίες άλλωστε «στέκονται» και τα ξένα ΜΜΕ, με χημικά και αστυνομική βία θα ασχολούμαστε; Προτίμησαν η ελληνική δημόσια τηλεόραση και τα μέχρι πρότινος «διαπλεκόμενα» κανάλια να εντρυφήσουν στο τι περιελάμβανε το δείπνο προς τιμήν του κ. Ομπάμα, αν και λησμόνησαν να μας ενημερώσουν αν έφαγε με όρεξη ο «μίστερ πρέζιντεντ» και πόσο μεγάλες ή μικρές έκοβε τις μπουκιές του.
Και από αύριο, θα βουίξουν τα κανάλια και τα εκδοτικά συγκροτήματα για τις ευεργετικές συνέπειες τις επίσκεψης. Χαλάλι η ταλαιπωρία για να ακούσουμε αυτό το βαρυσήμαντο... «θα επιμείνω να τονίζω ότι κατά τη γνώμη μας, η λιτότητα από μόνη της δεν μπορεί να φέρει ευημερία». Και θα επιμένουν άπαντες πως ήταν «πολύ καλό για τη χώρα» που έκανε στάση στην Αθήνα ο κ. Ομπάμα (ο οποίος σε δυο μήνες παραδίδει στον διάδοχο) και για χάρη του κλείσαμε δυο μέρες τους κατοίκους της πόλης στο ψυγείο.
Την ίδια στιγμή, ο απερχόμενος πλανητάρχης» θα μας έχει ήδη πει «αντίο» και θα προετοιμάζει τις διαλέξεις του στα διάφορα Πανεπιστήμια με το που θα παραδώσει την προεδρία. Και ίσως, αν νιώσει ιδιαίτερα ευχαριστημένος απ' τη φιλοξενία, να προσθέσει μετά το «αντίο»: «κι ευχαριστώ για τα ψάρια, ε;».
*Douglas Adams, «So Long, and Thanks for All the Fish»
