Που βρίσκεται τελικά η διαφορά; Αυτό είναι το ερώτημα που προκύπτει αυτόματα ακούγοντας τις ομιλίες του πρωθυπουργού κ. Αλ. Τσίπρα και του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυρ. Μητσοτάκη στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες και τις αλληλοκατηγορίες που εκτόξευσαν. «Μνημονιακοί» και οι δυο. Υπέρ «μεταρρυθμίσεων» και οι δυο. Υπέρμαχοι της Τ.Ι.Ν.Α. και οι δυο. Και πάνω απ' όλα... αυτόκλητοι εθνοσωτήρες αμφότεροι. Εξετάζοντας προσεκτικά τις τοποθετήσεις τους, μόνο σε ένα πράγμα φαίνεται να διαφωνούν: στο ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός στην πορεία υλοποίησης ενός προγράμματος που οδηγεί όλο και πιο βαθιά στο τέλμα. Και ίσως, στο ποιος θα εφαρμόσει σκληρότερα μέτρα, όντας περισσότερο «ρεαλιστής».
Ακούγεται υπερβολικό; Ας σταθούμε σε κάποια σημεία των ομιλιών τους. Ο κ. Μητσοτάκης, κατηγόρησε τον κ. Τσίπρα όχι για το 3ο μνημόνιο, αλλά για το ότι δεν το έφερε νωρίτερα! Αν π.χ. είχε πουληθεί νωρίτερα το λιμάνι του Πειραιά, τώρα, θα ζούσαμε στον παράδεισο! Ο κ. Τσίπρας απ' την πλευρά του, καταλόγισε στον κ. Μητσοτάκη πως στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, ο ίδιος και η παράταξή του «υπερασπίστηκε τις πιο ακραίες θέσεις των δανειστών και των εργοδοτών», προσθέτοντας ότι «αυτό δεν είναι 'μένουμε Ευρώπη', είναι 'γινόμαστε Μπανανία'». Ενώ τώρα π.χ., είμαστε τουλάχιστον σε επίπεδα Λουξεμβούργου και Μονακό!
Άλλο παράδειγμα; Αναφορικά με το χρέος και τις ελληνικές «δεσμεύσεις», ο κ. Τσίπρας σημείωσε πως «τηρούμε απαρέγκλιτα όσα έχουν συμφωνηθεί, και έχουμε την πολιτική βούληση να κλείσει η αξιολόγηση χωρίς κωλυσιεργίες». Για το ίδιο θέμα, ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι «χρειάζονται μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την οικονομία πιο ανταγωνιστική». Όσο κι αν προσπαθήσετε, μπορείτε να εντοπίσετε κάποια διαφορά στην πολιτική τους «γραμμή»; Ή ακούγεται σαν ο ίδιος άνθρωπος να λέει τα ίδια πράγματα, αλλάζοντας ελαφρώς την φρασεολογία του αναλόγως του ακροατηρίου;
Αν έχετε ακόμη αμφιβολίες κι αναζητάτε διαφορές ανάμεσα σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, δείτε κι αυτά. «Όλοι ξέρουν ότι το να αφήσεις την προσπάθεια στην μέση του ποταμού και να γυρίσεις πίσω είναι συνταγή αποτυχίας. Έχουμε την αποφασιστικότητα να περάσουμε απέναντι και να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση» (Τσίπρας). «Υπάρχει πολλή και σκληρή δουλειά μπροστά μας, πάντα χωρίς αλαζονεία και τέτοια φαινόμενα δεν θα ανεχθώ ούτε σήμερα στην Αντιπολίτευση ούτε αύριο στην κυβέρνηση. Οι πολίτες μάς έχουν εμπιστευθεί ό,τι έχουν πιο ιερό, την ψήφο τους. Βασίζομαι στη δική σας δουλειά» (Μητσοτάκης).
Τα καταφέρατε να βρείτε διαφορές; Εμείς – το ομολογούμε – δυσκολευόμαστε!
