Μια χειροβομβίδα στη σκοπιά της γαλλικής πρεσβείας σήμερα. Μια επιστολή περί τρομοκρατίας και ασύλληπτων μελών της «17Ν» που δημοσιοποιήθηκε τέσσερις μέρες πριν, μα που είχε γραφεί ένα πεντάμηνο νωρίτερα. Μια επίσκεψη του απερχόμενου αμερικανού προέδρου σε 4 μέρες από σήμερα. Μια κόντρα κυβέρνησης - καναλαρχών με αντικείμενο τις τηλεοπτικές άδειες, που καταλήγει σε άτακτη υποχώρηση από πλευράς κυβέρνησης. Και χθεσινές δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού, υπεύθυνου για θέματα Προστασίας του Πολίτη, με αντικείμενο τις προαναγγελθείσες αντιαμερικάνικες διαδηλώσεις και τον «σεβασμό της ζωής των υπόλοιπων πολιτών». Πέντε θεωρητικά ανεξάρτητα γεγονότα, που συνδυασμένα ίσως να μη μοιάζουν και τόσο ανεξάρτητα.
Να ξεκινήσουμε από την επίθεση; Το δεδομένο είναι πως έλαβε χώρα στο καλύτερα ίσως φυλασσόμενο σημείο της Αθήνας. Υπάρχει θεωρητικά «ασφαλέστερο» σημείο απ' τη Βασ. Σοφίας, και μάλιστα το κομμάτι της εκείνο που βρίσκεται απέναντι απ' τη Βουλή και λίγο πιο πέρα απ' την Ηρώδου Αττικού και το Μέγαρο Μαξίμου; Κι όμως, εκεί ακριβώς έγινε το χτύπημα. Εκεί που θα βρεθεί σε λίγες μέρες ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ από τη μια και οι διαμαρτυρόμενοι για την έλευσή του από την άλλη.
Η λογική ορίζει πως αυτό, αυτόματα σημαίνει περισσότερη (και σκληρότερη) αστυνόμευση. Ιδίως τη στιγμή που ο καταδικασμένος ως «εγκέφαλος» της «17Ν» προειδοποιεί (με επιστολή που γράφτηκε τον Ιούνιο, αλλά δημοσιεύθηκε στις 7 Νοεμβρίου) πως υπάρχουν «τουλάχιστον 8 μέλη» της οργάνωσης που παραμένουν ασύλληπτα, εν γνώσει της CIA και λοιπών μυστικών υπηρεσιών. Προσθέστε εδώ πως η επιστολή, δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα, της οποίας το ιδιοκτησιακό καθεστώς έχει μερίδιο σε κάποιο απ' τα μέχρι πρότινος «κομμένα» τηλεοπτικά κανάλια. Κανάλια που είχαν «κοπεί» επειδή «η ελληνική αγορά αντέχει μέχρι τέσσερα», μα από σήμερα, φαίνεται πως αντέχει τελικά πολύ περισσότερα των τεσσάρων, συνεπώς, ξαναμπαίνουν τα «κομμένα» κανάλια στο παιχνίδι.
Η περισσότερη αστυνόμευση, ενίοτε, φέρνει αντίθετα απ' τα (θεωρητικά) προσδοκώμενα αποτελέσματα· κι άλλες φορές, έχει ως ζητούμενο αυτό ακριβώς που επιχειρεί να «αποτρέψει». Μια εντονότερη και σκληρότερη αστυνομική παρουσία (διότι υπάρχει πλέον ορατός «κίνδυνος» για την ασφάλεια του απερχόμενου «πλανητάρχη») πιθανόν να σηματοδοτήσει μαζικότερες αντιαμερικάνικες διαδηλώσεις. Και μαζικότερη διαδήλωση, σημαίνει επιπλέον μέτρα αστυνόμευσης και καταστολής. Το είπε άλλωστε και ο αναπληρωτής υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ χθες, πως πρέπει να διασφαλιστεί ο σεβασμός της ζωής «των υπόλοιπων πολιτών». Κατανοούμε πού μπορεί να οδηγήσει αυτό, σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω; Ιδίως τη στιγμή που οι ταράτσες θα είναι γεμάτες με ελεύθερους σκοπευτές;
Αντικειμενικά, ιδανικότερες συνθήκες για το στήσιμο μια προβοκάτσιας δύσκολα μπορούν να δημιουργηθούν. Και προσέξτε, μια καλά οργανωμένη προβοκάτσια έχει πάντα τουλάχιστον δυο εναλλακτικά σενάρια. Ο καλός προβοκάτορας, άλλωστε, φροντίζει πάντα να εκμεταλλεύεται τις συνθήκες: κυρίως για να κρύψει πως είναι ο ίδιος εκείνος που τις δημιουργεί.
