Δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος να υποβάλλει το παραπάνω (θρυλικό) ερώτημα στον υπουργό Εξωτερικών κ. Νικ. Κοτζιά, μα ο ίδιος, φρόντισε να μας ενημερώσει: ζει και βασιλεύει ο (Μέγας) Αλέξανδρος, και ταξιδεύει την «ελληνική καρδιά» μέχρι... την Ινδία! Παρέλειψε βεβαίως να συμπληρώσει πως η χώρα μας, είναι το κέντρο του (γνωστού) σύμπαντος και πως όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες οι «κουτόφραγκοι» τρώγανε βελανίδια, μα δεν πειράζει, σε μια επόμενη συνέντευξη, ίσως βρει την ευκαιρία για μια αναλόγου βεληνεκούς επίδειξη (ελληνικού!) υπουργικού πνεύματος!
Τα παραπάνω, ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξή του με τον Ρώσο ομόλογό του κ. Σ. Λαβρόφ (σ.σ.: στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης Λαβρόφ στην Αθήνα), όπου ο κ. Κοτζιάς, κληθείς να σχολιάσει τουρκικές δηλώσεις περί αμφισβήτησης των συνόρων της συνθήκης της Λωζάνης, επέλεξε να σημειώσει πως «η ιστορία της ελληνικής καρδιάς φτάνει μέχρι την Ινδία. Αλλά τα σύνορα της καρδιάς μας δεν είναι τα σύνορα του διεθνούς δικαίου».
Θα πείτε: άδικο έχει ο υπουργός μας; Δεν έφτασε ο Αλέξανδρος (ο Μακεδών!) μέχρι τον Ινδό ποταμό και μέχρι τον Υδάσπη; Σαφώς και ναι, αλλά... δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά, ακόμη στην Ινδία φτάνει η «ελληνική καρδιά»; Άβυσσος τελικά τα όριά της!
Το ότι ο κ. Κοτζιάς είπε τα όσα είπε ως απάντηση στις τουρκικές αναφορές περί «συνόρων καρδιάς», σαφώς και δεν αποτελεί ελαφρυντικό: ενισχυτικά των τουρκικών θέσεων είναι τα λεχθέντα. Στην ίδια λογική δε μιλά η τουρκική πλευρά για σύνορα («καρδιάς») μέχρι την Βιέννη; Για να μην αναφέρουμε δηλαδή πως άνετα μπορεί να διεκδικήσει (η Τουρκία) μερίδιο στην πατρότητα του κρουασάν!
Το παραμύθι περί «ελληνικής καρδιάς», το έχουν σερβίρει στο παρελθόν πολλοί και συνεχίζουν και σήμερα να το πράττουν. Συνήθως, οι αφηγητές του παραμυθιού δε φέρουν τον βαρύγδουπο τίτλο του «αριστερού υπουργού», μα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει φαίνεται βαλθεί να καταρρίψει όλα τα δεδομένα. Να βγει κι ο υπουργός Άμυνας κ. Π. Καμμένος να μιλήσει για τον μαρμαρωμένο βασιλιά και μετά ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας για την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δυο ηπείρων, να κλείσουμε! Μη σας πούμε πως κάποιος πρέπει να μιλήσει και για την «ελληνική καρδιά» στην πρώην Ροδεσία (και νυν Ζιμπάμπουε)! Τι, κι εκεί δεν έφτασαν «δαιμόνιοι» Έλληνες, απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Καρδιά (ελληνικότατη!) δεν είχανε κι αυτοί;
